مے بوســــــمت
بدون سانسور
و مے گذارمت تیتر درشـــــت روزنامه
آنجا ڪه حروفش را
بے پروا چیده اند
و خبرهایش را محافظه ڪارانه
و من همیشه
زندگے را آسان گرفته ام
عشـــــق را سخــــت …
.
.
.
” نفـــــــس” بڪش مرا
تا مسـت شوے از عطـرِ دوســـــت داشتنم
و ببینے در هر “نفس”ے ڪه میڪشت
چه بے تابانه ، چه عـــــاشقانه
مے خــــــــــواهمت…
.
.
.
.
تو را دوست دارم
و هیچ کس از مردان این زمانه
جرأت ندارد این عشق را
که همچو ماری بر کوزه ی قلبم پیچیده
از من دور کند
من هر صبح این زهر را
که تو بر جریان قلب م میریزی
سرمیکشم
میمیرم
و شب بار دیگر
برای دوست داشتنت
زنده میشوم …
.
.
.
.
تو ماه بودی و
بوسیدنت
نمی دانی
چه ساده داشت مرا هم
بلند قد می کرد
.
.
.
.
در انتظار تـــــو ، آغــــوش مـــن
پر از لبخـــــــندے است
ڪه بـــــوے تــــــــــو را ترجــــمه مے ڪند
.
.
.
.
دلم براے یواشڪے هایمان تنگ شده…
یواشڪے حرف زدن شبونہ تاصبح
براے بوسہ هاے پشت گوشے
با صداے آهستہ گفتن دوستت دارم.
.
.
.
.
برایم حس لذت را تـــو معنے مے ڪنی…
آن هنگام ڪه دستت در میان موج موهایم تڪان مے خورد.
آن هنگام ڪه بوسه اے بر پیشانیم مے نشانے
و آرامش مے بخشے به تن خسته اے ڪه تمام انرژے اش تو هستی.
آن هنگام ڪه در آغوش مے ڪشے تن لرازنم
و چه زیباست این لحظاتے ڪه امنیت حاڪم مے ڪنے بر قلب ترسیده ام.
.
.
.
.
هر روز مے ســـــرایمت اے بهتـــــرین غزل
شیـــــرین تر از حلاوت مرغـــــوب ترین عســــل
دیگر دلم براے دلے تنگ نمـــے شود
تا تــــــــــو ڪنــــــــــار منـــــے
اے عشــــــــــق بے بــــدل…
.
.
.
.
دو قـــــدم پیش بیا اے قـــــدمت
بر سر چشـــــم
دو قدم تا ڪہ تـــــو را تنگ
بگیـــــرم بہ بـــــرم
تـــــو بہ اندازه هر یڪ
قدمم آتــــــشے و
من بہ اندازه هر یڪ نفست
شعــــلہ ورم
.
.
.
.
مردها گاهے بـہ جاے ” دوستت دارم ” سادہ مے گویند
ڪشڪ ِ بادمجان برایم مے پزے بانو ؟
.
.
.
.
مے شود تنــها شویم
یڪ بوســـــــه از چشمـــــت ڪنم
حلقه ے پیوندمـــــان را
دزدڪے دستــــــت ڪنم
مے شود هر ثانیه
نام مـــــرا نجــــــوا ڪنے
منبع : تالاب
0 دیدگاه