به گزارش روابط عمومی پژوهشکده بیمه، در این تحقیق انواع ریسک‌های مالی، فنی و تولیدی، بازار، سازمانی و بیرونی در مدیریت پروژه در کنار ریسک‌های دانش فنی برتر/ پایین در مقایسه با رقبا [1]، استراتژی نوآوری[2] ، مدیریت فناوری[3] ، مشوق‌ها و سیاست‌های دولت [4]، مشخصات ریسک[5] ، مدیریت نوآورانه و انعطاف‌پذیر[6] ، موقعیت جغرافیایی و روابط بیرونی [7]، مقیاس و بلوغ [8] و خلاقیت [9] شناسایی گردید که مشتمل بر 73 نوع ریسک شده است. تکنیک به کارگرفته جهت جمع آوری داده (ارزیابی ریسک) مصاحبه ساختاریافته بوده است. بر این اساس از مدیران ارشد شرکتهای دانش‌بنیان تایید شده در کشور که در نُه دسته فناوری قرار گرفته اند، مصاحبه ساختاریافته انجام پذیرفت.
برخی از انواع ریسک‌های احصا شده ممکن است دارای ویژگی هایی باشند که امکان بیمه پذیری آن را سلب مینماید که مهمترین آن عدم امکان اندازه گیری (کمی/کیفی بودن)، پویا بودن ریسک و عدم قابلیت پیش-بینی پذیری آن است. بر این اساس راهکارهای مدیریت ریسک شرکتهای دانش بنیان شامل راهکارهای بیمه ای و غیر آن بوده که راهکارهای غیر بیمه ای ناظر بر ساختارهای درونی شرکت و سیاست گذار بیرونی می باشد.
در ادامه باید خاطرنشان ساخت دولت جهت حمایت از شرکتهای مبتنی بر دانش، تحقیق و توسعه، فناوری پیشرفته و نوآوری؛ لازم است در یک بستر واحد، جزییات همه ریسک‌های وارده را شناسایی و ارزیابی نماید و بر اساس آن راهکارهای سیاستی و حمایتی پیشنهاد دهد.
بانک اطلاعاتی شرکتهای دانش بنیان مفهوم مهمی بوده که در کشور جهت سامان دهی و یاری رسانی به شرکتهای مذکور در نهادهای مختلفی به آن پرداخته شده است. سه مطلب در این زمینه مطرح می-باشد؛ اول آنکه درحالی که با جامعه هدف مشخصی (شرکتهای مبتنی بر دانش به فراخور تعریف انجام شده) روبه رو هستیم، اما نهادهای مرتبط بالادستی به طور منفک و ناپیوسته عمل می نمایند. لازم است یکپارچگی در این خصوص جهت تجمیع منابع، جلوگیری از موازی کاری و اجماع سیاست گذاری صورت پذیرد.
مطلب دوم آنکه بانک اطلاعاتی شرکتهای مبتنی بر دانش نیاز به جزییات بیشتر و دقیق تری جهت کمک به فرآیند مدیریت ریسک و ارائه راهکار درونی و بیرونی دارد. به عنوان مثال شرکتهای مذکور جزییات اطلاعاتی و غیرمحرمانه از اهداف شرکت و طرح های در دست اجرا، تمام شده و شکست خورده به شبکه اطلاعاتی وارد نمایند نظیر؛ ارزش انتظاری ریالی طرح، ارزش انتظاری منافع عمومی طرح و یا محصول، منابع مالی مورد نیاز و شیوه های تامین آن، رتبه اعتباری شرکت در سیستم بانکی و بازار سرمایه، ارزش ریالی منابع غیر مالی مورد نیاز و نحوه تامین آن، مشخصات تخصصی افراد تیم و مدیریت و برآورد اثرگذاری ریالی آنها بر طرح و یا تحقق اهداف شرکت، جزییات مدیریت ریسک پروژه، جزییات ارزیابی طرح و امکان سنجی اجرا و غیره.
موضوع سوم ارتباط میان شرکت، دولت و بازیگران صنعت بیمه و دسترسی به بانک اطلاعاتی می باشد. به عبارت دیگر علاوه بر نقش حمایتی، تسهیلگری و قانون گذاری دولت، حضور فعال صنعت بیمه جهت مدیریت ریسک از اهمیت بالایی برخوردار است. ایجاد بازار بیمه با سازوکار انگیزه های درونی عرضه کننده (شرکتهای بیمه) و تقاضا¬کننده (شرکتهای مبتنی بر دانش) نیازمند اطلاعات می باشد. لازم است بانک اطلاعاتی با مشارکت این سه ضلع به طور همزمان تکمیل گردد به نحوی که سیاست-گذار را به ارائه سیاست های هدفمند سوق داده و اطلاعات کافی (در خصوص شناسایی عوامل وقوع ریسک، احتمال و شدت پولی اثرگذاری) را جهت طراحی بیمه نامه های متناسب در اختیار بیمه گر دهد.
به طور کلی بر اساس یافته‌های این پیمایش؛ ضروری است بانک جامع اطلاعاتی جهت ارتباط صنعت بیمه، دولت و شرکتهای بیمه با شرکتهای دسته¬های مختلف محصولات دانش بنیان و انواع شرکتهای نوپا، نوآور و فناور؛ درکنار سایر مفاهیم مرتبط مانند هسته های فناور و خانه های خلاق و نوآوری شکل گیرد و اطلاعات لازم از هر سه طرف اضافه گردد. با استفاده از این اطلاعات، شرکتهای بیمه می توانند به طراحی و معرفی محصولات جدید پرداخته و دولت نیز نقش تنظیم گری قانونی و حمایتی را با دقت و جزییات لازم ایفا نماید.
علاقه‌مندان جهت مشاهده و دریافت متن کامل این طرح پژوهشی می‌توانند به قسمت طرح‌های پژوهشی وب‌سایت پژوهشکده بیمه به نشانی https://www.irc.ac.ir/fa-IR/Irc/4944/Articles/view/16040/1682/ مراجعه نمایند.
0 دیدگاه